In februari werden we getrakteerd op lente-achtige temperaturen en is het zelfs bijna 20(!) graden geweest. Maar niet veel later werd dat opgevolgd door misschien wel de meeste sneeuw die ik óóit in mijn leven gezien heb. Het werd een paar dagen ploeteren en (uit)glijden, maar met dat zonnetje erbij zag het eruit als een prachtig 'Winter Wonderland.' Op Valentijnsdag verraste mijn vriend me met een heel leuk uitstapje in coronatijd. In een wasstraat in Rotterdam gaf Rolf Sanchez namelijk een optreden en wij mochten daarbij zijn! We hebben moeten haasten om op tijd terug te zijn voor de avondklok (oh god, ik wilde hier niet per se aandacht aan geven in deze brief, maar die verdomde avondklok is óók nog onderdeel geweest van dit jaar), maar wat was het een zorgeloze en leuke avond!

Ik merkte in februari dat het slaapprobleem dat halverwege 2020 begon, steeds ergere vormen begon aan te nemen. Ik was soms een hele nacht wakker en dat frustreerde me zo enorm dat ik soms mijn werklaptop al voor 6 uur s' ochtends opstartte. Ik besloot daarom de stap te zetten en de huisarts te bellen voor een afspraak begin maart. Enorm spannend. De rest van februari liet het zonnetje zich weer vaak zien en zaten we zelfs voor het eerst te borrelen in de tuin!

En toen kwam maart: ook weer lente-achtig en toen ik de eerste bloesembomen tijdens mijn wandelingetjes tegenkwam, wist ik: 'we hebben de winter weer overleefd!' Met de huisarts had ik inmiddels afgesproken dat ik in gesprek mocht met een slaaptherapeut.

Maart betekent ook: verjaardagstijd! Het was nog steeds lockdown & avondklok, en daarom besloot ik het maar extra feestelijk te maken. Dat begon al meteen goed toen ik 's ochtends wakker werd met niet 1, niet 2, niet 3, maar 4 Greetz-dozen voor mijn deur met daarin 3 ballonnen en een bos bloemen met wijn. Wauw, wat heb ik met mijn mond vol tanden gestaan zeg! De dag vervolgde ik met champagne, een lunch van mijn favoriete lunchtentje, een taart (mét macarons) van een lokale patisserie en een gezellig avondje Grieks eten met mijn ouders en mijn (ook) jarige tweelingbroertje. Ook kwam er een lang gekoesterde droom uit en bestelde ik dé tas die al zeker een jaar op mijn wish list stond en maandenlang sold out was: de Yves Saint Laurent Sunset Medium Suède. Mijn maand kon echt niet meer stuk. Maart was ook de maand dat ik echt mijn tuin wilde gaan aanpakken, dus liet ik me informeren bij een tuinbedrijf en koos ik alvast stenen en tegels uit. 

April begon met een weekendje in Zeeland. Ondanks dat de temperatuur al een aantal keer boven de 15 graden uitkwam, waren de wandelingen op het strand toch nog best fris. Ik had thuis regelmatig een bosje bloemen op het dressoir staan om het echte lentegevoel weer te versterken, plande weer borreltjes met vriendinnen en wisselde verjaardagscadeautjes uit met Joyce & Brittany. Nieuwe sportschoenen waren ook hard nodig, want met al die thuis work-outs had ik mijn vorige inmiddels écht versleten. Eind april besloten we (redelijk spontaan) te overnachten in Kasteel Doenrade. We reden er met mijn vriends' nieuwe auto heen en hadden een hoop hapjes bij ons die we in de hotelkamer opaten. De volgende dag bezochten we Maastricht, aten een stukje vlaai aan de Maas en reden met de cabrio weer richting Roosendaal. Een hele korte, maar ontzettend fijne getaway. Koningsdag werd ook dit jaar niet groots gevierd, maar wel gezellig buiten met een uitgebreide barbecue. 

Mei begon meteen goed, met twee buiten-de-deur-lunches omdat de horeca eindelijk weer 's middags haar deuren mocht openen. Ook begonnen de voorbereidingen van mijn tuinverbouwing en haalden we op een ochtend alle oude tegels uit mijn tuin, die dezelfde dag nog allemaal waren opgehaald. Ik was weer wat vaker op pad vanwege foto-opdrachten voor mijn werk, en zo vlogen de dagen rustigaan voorbij. Op 10 mei begon 'de grote tuinverbouwing' en drie dagen lang zijn de hoveniers druk bezig geweest met het leggen van de nieuwe tegels en de bloembakken. Het zou wel wat vertraging hebben, want er waren verkeerde stenen geleverd. Gelukkig kon ik al wel wat plantjes kopen en spullen voor mijn vlonder aanschaffen. De zon was ook weer volop aanwezig, waardoor boswandelingen en buiten lunchen op het terras ook weer vaker kon. Ik had eind mei ook weer een eerste verjaardagsfeestje sinds de lockdown en mijn vader en een kennis legden op een warme lentedag de vlonder aan in mijn tuin. De rest van de (zonnige) week heb ik hier iedere avond van geprofiteerd en lekker buiten gegeten. Wat wás het een goede keuze om dit jaar mijn tuin aan te pakken!

In juni mochten de restaurants ook 's avonds weer open, en we besloten het er meteen van te nemen met een avondje Grieken! Een dagje later verraste mijn vriend me met een zonnig dagje Antwerpen, waar we de dag doorbrachten op een terrasje, frozen yoghurt aten en lekker door de stad wandelden. Juni was ook de maand waarin ik na precies 1 jaar home work-outs de stap zette om een abonnement op de sportschool te nemen. Drie keer in de week gaan was mijn doel, en ondanks dat dit nieuwe ritme heel erg wennen was besloot ik er echt voor te gaan. De bloemetjes in mijn tuin begonnen meer in bloei te staan, er werden weer meer drankjes op het terras gedronken en ook de EK-gekte begon. Juni sloot ik af met het jaarlijkse vriendinnenweekend, waar we deze keer naar Brugge gingen. De eerste avond stond in het teken van een viergangendiner, waarin we in koppeltjes de amuse, het voorgerecht, hoofdgerecht en het dessert maakten. De volgende dag bezochten we Brugge zelf, maakten we een tochtje over het water en hadden we een bierproeverij. Weer een dag later lunchten we in Blankenberge en reden we op tijd naar huis voor de (helaas laatste) EK-wedstrijd van Nederland. Juni was tot slot de maand waarin de slaaptherapie ten einde liep. Ik heb in ieder geval een hoop nieuwe en waardevolle inzichten opgedaan waar ik zeker al veel aan heb gehad. Ik weet dat Rome niet in één dag is gebouwd, maar de eerste stap was gezet!

In juli kwam het moment waarop weer even álles mocht: het eerste festival! Na een broeierige en tegelijk regenachtige dag op Ploegendienst bleek dit ook meteen het laatste festival te zijn, want de besmettingen liepen inmiddels weer heel hoog op. Ook ik was flink ziek, ondanks dat ik keer op keer negatief testte. Dat sportabonnement deed nu ook extra veel pijn, want met al dat gehoest en dat snotteren kon ik er (vond ik zelf) immers echt niet heen. Beetje bij beetje krabbelde ik weer op, had ik een gezellige barbecue en plande ik voorzichtig een feestje om mijn nieuwe tuin te vieren. Samen met mijn vriend ging ik eind juli naar de Westfield Mall en vierden we met een diner in Scheveningen ons 2-jarig samenzijn. We bespraken of we deze zomer nog op vakantie gingen, en keken bijna dagelijks op vakantiesites naar de Griekse eilanden. We sloten de maand af met een zonnig dagje Phantasialand, dat ik op mijn verjaardag in 2020 cadeau kreeg van mijn vriend. Helaas moest ik het tuinfeestje verzetten naar begin september, want door het typisch Nederlandse weer op de eigenlijke datum kon ik het écht niet door laten gaan.

En toen kwam augustus. Ik was weer dubbel zo gemotiveerd om het sporten na een mindere maand op te pakken, dus ging ik weer trouw drie keer in de week naar Basic Fit. Ook de vakantie kreeg steeds meer vorm, er werden weer een hoop terrasjes gepakt en samen met mijn vriend genoot ik van een drankje en hapjes aan het water. We hielden met vrienden een 'festivals gaan niet meer door'-feestje, reden weer met de cabrio naar Willemstad en ik had weer een dagje bureau-bezoek in Amsterdam. Op 20 augustus kon de vakantie echt beginnen, lunchte ik met mijn moeder en hadden we samen met vrienden een superleuk en onvergetelijk buitenfeestje voor het goede doel (en onvergetelijk was het zéker, want de regen kwam met bakken uit de hemel en zelfs mijn sokken waren nat). De 23e vertrokken mijn vriend en ik naar Zakynthos waar we een hele fijne en zonovergoten week beleefden. Het was mijn eerste keer Griekenland maar absoluut niet de laatste; verliefd op het Griekse eten was ik al, maar ook de mensen, de prachtige natuur en de gezelligheid zorgden ervoor dat we de tijd van ons leven hadden. Zoals elke vakantie ging ook dit weekje veel te snel voorbij.

Lang uitrusten kon ik niet, want slechts 1 dag na thuiskomst begon ik alweer met werken. Begin september was zowel de kermis, het feestje van een vriendin én mijn eigen tuinfeestje in één weekend. Laten we het erop houden dat mijn nieuwe tuin héél goed is gevierd. De week erop had ik weer een foto opdrachtje voor werk en gingen mijn vriend en ik in het weekend heerlijk uit eten met zijn werk-kennis in Laren. Ook werd mijn oma 80: deze bijzondere leeftijd moest natuurlijk wel gevierd worden met taart en lekker eten! Het werd wel een verjaardag met een gek randje, want meteen erna moest mijn oma afscheid nemen van haar oude flatje om naar een verzorgingstehuis te verhuizen. Daar hadden we meteen de eerste week al een barbecue, waardoor ze haar medebewoners een beetje kon leren kennen. Halverwege september had ik weer een verjaardag, sprak ik in Roosendaal af met Joyce en Brittany, en had ik de volgende dag wéér een verjaardag van het neefje van mijn vriend. De dag erop hadden we de eerste fysieke teamdag in tíjden en hebben we de hele dag in de tuin bij mijn leidinggevende zitten brainstormen met een barbecue als afsluiter. Op naar de volgende verjaardag van mijn vriend! Dacht ik, want toen ik 's nachts doodziek wakker werd, heb ik een aantal dagen plat moeten liggen en had ik daarmee ook de verjaardag van mijn vriend gemist.. Gelukkig konden we die in het weekend inhalen met een Grieks diner (merk je al dat dit echt onze favoriete keuken is?). Ook moest ik - alweer voor de tweede keer dit jaar - weer helemaal opnieuw in het sportritme komen.

Op 1 oktober besloot ik iets te doen wat ik al een tijdje wilde doen: ik liet mijn haar een stuk korter knippen. Ik merkte dat ik mijn lange haar niet meer in model kreeg en het alleen nog maar in een hoge knot droeg. Voor het eerst ging ik weer eens naar een kapper toe en maakte er echt een uitstapje van. Mijn kortere haar (nog steeds lang natuurlijk :-p) voelde enorm bevrijdend en de complimentenregen hield maar niet op. Zo leuk! Die avond ging ik spontaan naar de stad voor een drankje en belandde ik voor het eerst weer in een kroeg. De weken erna volgden een housewarming en verjaardag in één, een zonnige nazomerdag in Willemstad, een avondje bios naar 007 en de verjaardag van mijn broer in Delft. Ook het tweede festival van 2021 stond op de planning, op 16 oktober stapten we in alle vroegte de bus in richting Amsterdam. Niet mijn favoriete stad voor een festival (want het is Zo. Ver. Weg.), en dat merkte ik wel toen ik doodop terug naar huis ging. Gelukkig werd ik - in tegenstelling tot Ploegendienst - deze keer niet ziek. Deze maand begon het ook weer te kriebelen voor nog een vakantie. Amerika staat al een tijdje op mijn bucketlist, maar het was nog onzeker of de grens weer open zou gaan. Daarom stippelden mijn vriend en ik een road trip uit, waar we in 11 dagen 5 Europese landen zouden doorkruisen. Stiekem vond ik het best spannend, want autovakanties are not my favourite. Na weer heel wat sportschoolbezoekjes, zonnige wandelingen en een avondje uit eten in het restaurant waar ik ooit heb gewerkt, begon onze vakantie.

De uiteindelijke route die we aflegden hebben jullie kunnen zien in deze blogpost. Het was absoluut een trip om nooit meer te vergeten en ondanks dat ik geen autovakantieliefhebber ben, is het me heel erg meegevallen. Het voelt ergens toch ook wel bijzonder om op plekken te rijden waar je normaal gesproken naartoe zou vliegen... :-) Eén dag na de roadtrip stond er weer een vriendenweekendje weg naar Lissabon gepland. "Zou je niet eerst even bijkomen," hoor ik jullie denken, maar dit tripje stond al langer gepland en ook hier kon ik niet op wáchten. In weer een nieuw jaar waarin reizen steeds lastiger leek te worden, genoot ik echt van iedere kans. Het waren een paar zonovergoten dagen in het Portugese Lissabon en alle highlights van de stad en omgeving hebben we wel gezien. De weken erna genoot ik nog volop na van alles wat ik de afgelopen weken gezien had, maar begon helaas ook weer het hoesten terug te komen. Opnieuw testen, opnieuw negatief, opnieuw struggles in de sportschool. Zou 2022 wel een goed jaar worden? Eind november was het alweer tijd om de kerstboom op te gaan tuigen en probeerde ik in de keuken weer een hoop nieuwe dingen uit. Ik ontdekte door het nieuwe kookboek van Nina Warink een nieuwe favoriet: dumplings! 

De kerstboom stond, de kerstkrans hing aan mijn deur. Dat kan maar één ding betekenen: de laatste maand van het jaar! Ik luidde de eerste helft van december in met een avondje hapjes en The Masked Singer, pakjesavond met gourmetten én een avondje drankjes doen in Rotterdam. De periode erna was door persoonlijke omstandigheden iets minder leuk, maar het leven ging natuurlijk wel gewoon door. Ik had weer een lange dag op kantoor, maar ook dat was van korte duur toen op 18 december een nieuwe lockdown werd aangekondigd. Wat een geluk dat ik die middag nog ben gaan lunchen met mijn moeder. Maar dat de sportscholen opnieuw zouden sluiten, had ik nooit zien aankomen. Ik wandelde die avond ruim 8,5 kilometer om alle gedachtes en frustraties die ik had even een plek te geven. De dag erop borrelde ik met vriendinnen en de week erna was alweer de digitale kerstborrel van mijn werk. En toen was het alweer kerst. Van kerstavond tot tweede kerstdag heb ik heerlijk gegeten, kerstfilms gekeken, cadeautjes gekregen en vooral heel erg genoten. Dat merkte ik ook wel toen ik de maandag erop doodmoe weer achter mijn laptop kroop voor de laatste 4 werkdagen van het jaar. Gelukkig was het een rustige week die ik samen met mijn vriend afsloot met een ontzettend gezellig avondje in Antwerpen.

Op dit moment is het vrijdagmiddag 31 december en luiden we vanavond het nieuwe jaar in. Laten we hopen dat de wereld er volgend jaar een stukje beter uit gaat zien (oké, dit zei ik vorig jaar ook, maar nu hoop ik het gewoon opnieuw). 2022 wordt het jaar waar ik mijn 28e verjaardag mag vieren, hopelijk weer één of meer mooie reizen mag maken, weer lekker verder ga met sporten & nieuwe doelen stellen, en écht ga genieten als de horeca weer open mag en festivals weer mogen. 

Ik wens voor iedereen die dit leest een ontzettend mooi, gelukkig en gezond nieuwjaar!