Wat vond ik van Stranger Things?

I know I'm late to the party, maar afgelopen weekend hebben mijn vriend en ik dan ein-de-lijk Stranger Things afgekeken. In slechts een ...


I know I'm late to the party,
maar afgelopen weekend hebben mijn vriend en ik dan ein-de-lijk Stranger Things afgekeken. In slechts een maandje heb ik alle afleveringen van beide seizoenen gezien, en ikzelf heb natuurlijk ook mijn gedachten over deze zeer gehypete serie.

Voor de mensen die er nog niet aan begonnen zijn (of op de één of andere manier geen flauw idee hebben waar dit over gaat): de serie begint met de mysterieuze vermissing van de 12-jarige Will Byers, die na een fietstochtje met zijn drie vrienden 's avonds plots niet meer thuis is gekomen. Will's moeder Joyce voelt al snel aan dat het niet goed zit, en vervolgens krijgt het hele dorp Hawkins inderdaad te maken met allerlei geheimzinnige en bizarre gebeurtenissen die zich af lijken te spelen in een andere dimensie (yup, inclusief monster en al). Ieder karakter in de serie krijgt op zijn/haar eigen manier te maken met 'The Upside Down' (zoals die andere dimensie ook wel genoemd wordt), en het wordt al snel vastgesteld dat Will niet 'zomaar' meer vermist is.

Ook Eleven speelt een belangrijke rol. Ze heeft sinds haar geboorte telekinetische gaven en is door middel van haar superpowers ontsnapt uit het lab waar ze regelmatig - tegen haar wil in - gebruikt wordt voor wetenschappelijke experimenten. Echter is het lab vastberaden haar weer terug te vinden, vooral omdat de werknemers eigenlijk onderdeel zijn van een shady overheidsorganisatie die het fenomeen achter 'The Upside Down' probeert te verdoezelen. Eleven ontmoet tijdens haar vluchtpoging al snel de drie andere jongensvrienden en samen zijn ze vastberaden Will weer te vinden. Maar ook tijdens die zoektocht gaat het een aantal keer bijna fout en bevinden ze zich vaak in héle spannende situaties.

Seizoen twee draait om de terugkomst van Will. The Upside Down heeft overduidelijk zijn sporen achtergelaten en hoewel de inwoners van het dorp liever lekker doorgaan met hoe dingen 'eerst' waren, lijkt dit onvermijdelijk. Opnieuw krijgt men te maken met onverklaarbare en onmenselijk omstandigheden, waardoor de drang om de andere dimensie te vernietigen alleen maar groter wordt. Helaas eist dit ook bijna z'n tol voor Will, die dankzij zijn 'vermissingsperode' een soort spion is geworden van de kwade bedoelingen van de onderwereld. Of het de personages lukt om het dorp weer leefbaar te maken, houd ik nog eventjes geheim!

Ik kan eigenlijk heel erg kort door de bocht zijn: ik ben denk ik zelden vanaf het begin ZO door een serie geboeid geweest. Normaal vermijd ik alles wat ook maar een 'beetje' eng is (in tegenstelling tot vroeger toen ik hele Saw-marathons hield), en ook nu moet ik toegeven dat m'n hart af en toe in mijn keel zat. Gelukkig vallen al deze momenten niet onder de noemer 'enge/vieze horror', maar meer onder 'gewoon freakin' spannend.' Ik kan jullie vertellen dat ik meerdere keren naar de tv heb geroepen: 'neeee doe nou nieeet!' wanneer de personages tòch weer op enge geluiden afgingen. Op dat soort momenten wist je toch al dat er iets engs/spannends ging komen, wat het qua voorbereiding een stukje gemakkelijker maakte.



Niet alleen de serie is ontzettend mooi gemaakt, maar ook het feit dat het verhaal zich afspeelt in de tachtigerjaren vind ik erg bijzonder. Tegenwoordig zijn veel series namelijk vrij modern, en zo'n stap terug in de tijd maakt het toch ook best interessant. Hier en daar las ik dat Stranger Things ook wel een 'ode aan de eighties' wordt genoemd, met allerlei elementen erin die refereren naar films uit die tijd (E.T., The Goonies, Alien).

Ook het acteerwerk vind ik subliem. Hoe Winona Ryder de bijna psychopatische moeder Joyce vertolkt is absoluut een award waard. Ook over de acteerkunsten van de toch best jonge groep vrienden verbaas ik me. Vooral één grote buiging voor de piepjonge Noah Schnapp (die Will speelt); ik vind het heel erg knap hoe hij de toch best wel moeilijke en zware scènes onwijs realistich heeft neer weten te zetten. Millie Bobby Brown, die Eleven speelt, is absoluut een ster in het overbrengen van haar karakter. Ondanks het feit dat ze gedurende de serie heel weinig tekst heeft, vind ik het best knap hoe ze zich zo eigenaardig en wereldvreemd kan voordoen. Vooral op die leeftijd!

Tot slot ben ik echt gek op series met meerdere verhaallijnen, en ook bij Stranger Things leek alles te kloppen. Dankzij flashbacks kreeg je ook meer te weten over een bepaald karakter en ook ieders ontwikkeling is goed gevisualiseerd gedurende de serie. Zo wordt verlegen Nancy toch best wel een stoere chick en is Steve juist van populaire jongen gegaan naar een wat gevoeliger karakter. Ook de intermezzo's met Eleven's moeder en de punkgroep met Eleven's verloren familielid maken de serie iets spannender om naar te kijken.

Ik begrijp dus absoluut waarom iedereen zo lyrisch is over deze serie. Goed bedacht, mooie verhaallijnen, sterk acteerwerk en héél anders dan iedere andere serie die ik ooit heb gezien. Nu is het wachten op seizoen 3...

Related posts

11 reacties

  1. Fijne review! Ik ga binnenkort beginnen met Stranger Things.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn, zo'n review! Ik hoor er een beetje gemixte verhalen over, dat je er van moet houden. Ik ben momenteel bezig met The Blacklist, maar deze ga ik zeker onthouden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja dat is zeker waar, je moet er wel van houden! De één zal het echt niets vinden namelijk :P

      Verwijderen
  3. Ik vind de serie in één woord geweldig! Dat acteerwerk van Winona Ryder is inderdaad niet normaal. En die soundtrack! In april is er in Brussel een concert van de componisten waarin ze dus de muziek live brengen en ik ben nog aan het twijfelen, maar misschien ga ik wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oeh fijne review! Ik heb deze serie nog niet gezien!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik vond seizoen 1 van Stranger Things echt ontzettend leuk en spannend, maar na de eerste drie afleveringen van seizoen 2 was ik toch een beetje teleurgesteld. Het is niet zo spannend en meeslepend als ik had verwacht... Ik ben nu al een tijdje gestopt met kijken, maar wellicht dat ik binnenkort weer verder ga kijken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ah wat zonde! Ik vond seizoen 2 zelfs nog een stukje beter, omdat het toch weer een beetje anders was dan seizoen 1!

      Verwijderen