Op jezelf wonen gaat niet altijd over rozen...

... en dat heb ik geweten. Inmiddels woon ik alweer zo'n 8 maanden op mezelf en zo nu en dan stuit je wel eens op situaties die je je ...

... en dat heb ik geweten. Inmiddels woon ik alweer zo'n 8 maanden op mezelf en zo nu en dan stuit je wel eens op situaties die je je eh... nét wat rooskleuriger had voorgesteld. Vandaag vertel ik jullie dan ook mijn grootste op jezelf woon-blunders en -fiasco's tot nu toe en be prepared: want ik ga aardig met de billen bloot.

Honderdduizend mieren in de groenconainer
De groencontainer is natuurlijk bedoeld voor je tuinafval én je etensresten. En wat dat laatste betreft, kun je ze beter inpakken in bijvoorbeeld aluminiumfolie. Maar helaas kom ik soms net wat te laat op dit handige advies. Vrolijk gooide ik onlangs een half pak roze koeken in de container (de roze koeken waren niet lekker en lagen al een tijdje in mijn kast te verpieteren), en toen ik na een week de klep weer opendeed, zag ik tot groot afgrijzen een volledige mierenkolonie krioelen om en over het rozegekleurde glazuur. Brrr. Ondanks dat mijn container onlangs geleegd is, kom je echt niet zomaar van die beestjes af. Nu nog de stap zetten om dat 'groene gevaarte' eens helemaal schoon te maken...

Nagellak op het nieuwe kleed
Eén van de aankopen in huis waar ik het meest blij mee was, was mijn vloerkleed in de woonkamer. Het kostte wat, maar zodra je uit de bank stapt, is het wel lekker zacht onder je voeten. Sindsdien doe ik alles op het vloerkleed en zit ik er regelmatig te eten of te drinken aan mijn salontafel - en in sommig gevallen zit ik er liever dan op de bank. Maar inmiddels weet ik ook dat je één ding beter heel ver uit de buurt kunt houden van dat grote, wollige plekje: nagellak. Braaf dat ik was, lakte ik mijn nagels aan de eettafel, met een aantal folders eronder. Tot ik plots iets hoorde op tv waar ik écht even voor op moest staan, en natuurlijk ging het potje nagellak met me mee. Op de een of andere manier struikelde ik over het kleed en je raad het al... over de volle breedte van het kleed zag het roze van de nagellak. Het zat werkelijk waar overal - en ondanks dat ik alle huishoudtips om het schoon te krijgen had opgevolgd, gaf ik de moed maar op, declareerde de 'schade' bij mijn verzekering en kocht een nieuw kleed. Intussen heeft het oude kleed een nieuw thuis gevonden bij mijn ouders, waar mijn moeder natuurlijk wel wat handigheidjes had voor het schoonmaken. Sindsdien lak ik veilig mijn nagels weer aan de eettafel..



Dode planten
Een tijdje geleden zag ik bij verschillende mensen de groene kneusjesbox verschijnen, de doos met een X-aantal plantjes die nét wat mankeren en de kunt 'redden' van de stort. Ik kon nog wel wat groen in mijn huis gebruiken, dus gaf ik het een kans. Niet veel later kwam er een megavolle doos met maarliefst 13(!) plantjes binnen, kocht ik er leuke potjes voor en gaf ik ze allemaal een plekje in de woonkamer. Maar dat ik een slechte plantenmoeder ben, blijkt wel uit het feit dat ik er nu nog maar 8 (en als het zo doorgaat 7) over heb. Ik had natuurlijk helemaal niet van tevoren opgezocht wanneer en hoe vaak je de planten water moest geven, en deed het volledig 'op gevoel.' Uiteindelijk waren de plantjes zò verdord en niet meer te redden dat ik ze toch zelf heb moeten weggooien. Oepsie...

Zilvervisjes everywhere
En eigenlijk kan ik hier gerust ook spinnen, vliegen, wespen, bijen en rupsen aan toevoegen. Het lijkt wel alsof mijn huis een paradijs is voor dat soort beestjes, want er is nog geen week voorbij gegaan dat ik niet tegen de muren heb geslagen met de onderkant van een schoen, of de stofzuiger heb gepakt om een einde te maken aan het leven van die rottige insecten. Maar de zilvervisjes zijn nog wel het ergst: van 10 tegelijk in de wc-lamp tot regelmatig eentje boven het hoofdbord van mijn bed. It's a neverending story..., maar het zorgt er wel voor dat ik (bijna) nergens meer bang van ben. Ieder nadeel heb z'n voordeel, zullen we maar zeggen?

Aanmaningen
Op jezelf wonen is sowieso al een hele verantwoordelijkheid, maar de kosten die erbij komen kijken zijn ook wel iets waar je rekening mee moet houden. Naast je tv- en internetfactuur, energierekening, verzekeringen en hypotheek, is er natuurlijk ook de gemeentelijke belasting. Van de overige kostenposten weet ik wel wanneer ze afgeschreven worden, maar van die laatste had ik geen idee. Zou ik hier een brief over krijgen, wordt dit gewoon afgeschreven? Had ik dat maar eerder uitgezocht, want eind vorig jaar kreeg ik vrolijk een aanmaning in de brievenbus (inclusief aanmaningskosten). Stom, maar ook vreemd, want ik had niet eerder een factuur ontvangen. Blijkt die alleen op een of ander digitaal portaal te staan. Je zou denken dat ik van die eerste aanmaning had geleerd, maar tja.. ik zou Daphne niet zijn als ik ook onlangs voor mijn tweede keer gemeentelijke belasting (die van 2020) een aanmaning ontving...



Onkruid, ZOveel onkruid
Op één van de eerste warme dagen heb ik een keer al het onkruid uit mijn tuin getrokken. Mijn tuin was immers een heus oerwoud geworden en ik schaamde me er bijna voor om er mensen uit te nodigen. Het was een heel karwei, maar samen met mijn net gemaaide gras zag het er weer netjes uit. Tot amper een week later. Na wat regenbuien en zon is het onkruid weer terug, en misschien nog wel véél ergere vorm ook. Niet alleen zit het onkruid weer overal tussen de tegels (en trust me, het zijn net hele planten), maar ook mijn hele grasmat staat er vol mee. Zucht... ik moet het toch maar met zwaarder geschut aan gaan pakken geloof ik...

Zonnebloemolie op een witte muur
Mijn huis kwam met één ding (en best wel een eh... groot ding) waar ik wat minder blij mee was: spachtelputz-muren. Voor de huizenkenners is dit de rottigste muurkorrel die je kunt hebben, en bij het overschilderen kwamen de muren ook al niet zo goed uit de verf. Met wat lijsten, kasten en een spiegel heb ik het hier en daar al aardig weten te verdoezelen. Toch kan ik door mijn klunzige acties de verfroller weer onder het stof vandaan gaan halen, en dat heeft alles te maken met... zonnebloemolie. Yup, je leest het goed. Onlangs wilde ik voor het eerst iets bakken in zonnebloemolie, maar die verrekte fles wilde maar niet opengaan. Hij had een soort klepje en wat ik er ook mee probeerde, hij zat muurvast. Na lang wrikken had ik het ein-de-lijk voor elkaar, maar niet zonder dat de hele dop eraf schoot en de halve inhoud gutste over mijn kleding, het aanrechts, de vloer en... de muur naast me. De eerste drie zijn nog wel schoon te krijgen, maar het goedje zuigt natuurlijk als een gek in mijn spachtelputz-muur op. Resultaat? Een gigantische vlek die ik tot op de dag van vandaag nog steeds moet overschilderen... :-P Wie is er nog meer zo klunzig?

Related posts

2 reacties

  1. Awhh, zo leuk om te lezen! Vriendlief en ik wonen nu ongeveer anderhalf jaar samen en ik herken mij helemaal in je kopje 'onkruid'. Zo'n hekel aan onkruid trekken en grasmaaien haha! Vooral inderdaad omdat het zo snel groeit. Maar we hebben de tuin afgelopen weekend weer helemaal aangepakt en nu kunnen we er weer een paar weekjes tegenaan haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Stiekem moest ik zo lachen om dit artikel want het is allemaal zo herkenbaar. Bij mijn moeder hadden we amper tot nooit insecten of spinnen in huis. Maar in dit huis heb ik al zoveel kleine insectjes en spinnetjes moeten vangen. Ook wij hebben vooral op de zolder last van zilvervisjes, enorm irritant en ze zijn bijna niet uit te roeien, blijkbaar komen ze alleen op vochtige plekken. En bij ons staat het aquarium boven.. hmmm en nagellak op je vloerkleed, dan krijg je het even echt enorm heet.. ai!

    BeantwoordenVerwijderen