Het foto's maken voor weekoverzichtjes schiet er nog regelmatig bij in, maar ik zet koppig door:  maandagmorgen moet en zal ik nu eenmaal op mijn blog publiceren wat ik de afgelopen week heb gedaan. Inclusief red velvet taart, nieuwe veterlaarsjes en een teamdag vol lekker eten.


In de categorie 'waar ik nou echt van kan genieten': de opkomende zon op maandagmorgen (überhaupt DE ZON!). Dit restaurant zie ik normaal nooit, maar sinds ik de bus hebt ontdekt, loop ik hier 's ochtends regelmatig voorbij. Wil hier ècht nog een keertje eten!

Maandag op werk had ik al de hele dag last van vermoeidheid (toch een zwaarder weekend gehad dan ik dacht..) 's Middags had dit z'n absolute toppunt bereikt, en dit zorgde ervoor dat ik die avond al heel vroeg als een blok in slaap viel.

Dinsdag kon ik een klein beetje langer blijven liggen, want ik had weer een teamdag op de planning staan. Normaal begin ik rond 8 met werken, maar deze keer begon de dag om 9 uur, èn vond deze plaats naast het station in Tilburg in de nieuwe Lochal. Wie mijn weekoverzichtjes nog regelmatig bekijkt, weet dat ik hier een maand geleden ook al was. Echt een toplocatie!

Maar niet alleen het feit dat het een toplocatie is heb ik goed onthouden: ook wist ik dat de lunch de vorige keer superlekker was. Nu was dat zéker niet anders en was het weer flink genieten met verschillende wraps, salades en broodjes met beleg. Yummy!

Na twee dagdelen was het tijd voor de borrel en het diner. Dat laatste werd een lopend buffet met salades, pasta en quiche. Maar het dessert? Dat sloeg werkelijk álles. Misschien hebben jullie de foto al op Instagram voorbij zien komen, maar wauw: wat was dit een plankje vol goddelijkheid zeg. En het mooiste van alles? De macarons natuurlijk!

Woensdag werkte ik een dagje thuis en heb ik zoveel kunnen doen dat ik eigenlijk helemaal vergeten ben om foto's te maken. Donderdag stond er weer een drukke dag op de planning, en van 9:00 's ochtends tot 14:30 's middags heb ik (zonder pauze) alleen maar in meetings gezeten. Poeh!

Van al die meetings werd ik wel een beetje melig, dus toen ik een mega minion vond op kantoor moest ik er wel even een gekke foto mee maken.

Ook vrijdag had ik weer een kantoordagje, maar zoals alle vrijdagen was ook deze weer superrustig. Ik besloot daarom al wat eerder weekend te houden, en thuis was het nog net licht genoeg voor wat foto's. In eerste instantie plaatste ik bovenstaand tweeluikje op Instagram, maar ik was er toch niet helemaal tevreden over. Grrr.. Ik baal best wel dat ik de laatste tijd helemaal geen tijd meer heb om leuke foto's te maken!

Poging twee dus, op zaterdagochtend. Ik had dit 'tegenlicht'-idee al een tijdje langer in mijn hoofd, maar je kunt het naar mijn idee alleen goed uitvoeren als de zon schijnt. En laat deze nu net alleen 's ochtends op mijn raam schijnen. Dus: nog voor 10 uur maakte ik bovenstaande foto's, die uiteindelijk wèl mijn Instagram haalden. Ondanks dat de kwaliteit niet super is, ben ik er toch wel blij mee! - en kreeg ik er weer een aantal lieve complimentjes over.

Om 11 uur stapte ik in de trein richting Rotterdam, om te gaan lunchen met een oude schoolvriend. Dat lunchen werd eerst een rondje door de Markthal lopen, om vervolgens in de keiharde wind buiten een bakje kibbeling van de markt te eten. Soms kan het leven toch zo simpel zijn :-P Als toetje nam ik een giga stuk red velvet cake en een warme chocomel om op te warmen.

Yes, zeker een aanradertje hoor, het 'Mart Café' in de Markthal. Het zit direct rechts als je binnenkomt!

Na het gebak ging hij door naar de sportschool, en ik maakte nog een wandeling door de stad. Eerst was m'n missie om iets bij Costes te scoren, maar toen ik erheen liep bleek deze in verbouwing te zijn. Grrr.. Vervolgens liep ik een beetje moedeloos van winkel naar winkel en had ik eigenlijk geen idee wat ik nu wilde. Of ja, één ding wist ik wel. De veterschoenen die ik op dat moment aan had (en die net 2 maanden oud waren), waren al helemaal aan het scheuren. Op zoek naar vervangers dus! Uiteindelijk slaagde ik bij Manfield en was het nieuwe paar best een investering. Nu maar hopen dat deze het wèl lang volhouden.

Om 15:00 zat ik weer terug op het station in Rotterdam. Ik moest nog best lang op de trein wachten, dus ook nu wandelde ik weer wat winkeltjes af. In de trein voelde ik uiteindelijk pas hoe doodop ik was.. een dutje kon ik dus wel gebruiken. Eenmaal thuis ben ik dan ook meteen in bed gaan liggen en duurde het niet lang voor ik sliep.