Mijn eerste ervaringen in de horeca

Hoewel ik een bijbaantje in de horeca bijna altijd heb afgezworen en het 'veilig' bij kledingwinkels hield, werk ik toch sinds zo...

Hoewel ik een bijbaantje in de horeca bijna altijd heb afgezworen en het 'veilig' bij kledingwinkels hield, werk ik toch sinds zo'n drie weken in een heel leuk restaurantje. Dit met de reden dat ik toch wel wilde ontdekken hoe het zou zijn én omdat ik er meer uren kon maken dan bij het baantje dat ik hiervoor had. En yep, tijdens de keren dat ik heb gewerkt, heb ik al genoeg meegemaakt en ook meer dan genoeg geleerd. 

Laten we eerlijk zijn, met mijn 21 jaar ben ik vrij oud om een 'beginneling' in de horeca te zijn. Ik moet immers alles nog leren, maar ik heb van tevoren de afspraak (of ja, afspraak. Het was meer een belofte) gemaakt dat ik mijn best ging doen om alles zo snel mogelijk op te pakken. Of dat gelukt is? Ik ben ervan overtuigd dat dat zeker al dicht in de buurt komt!

Mijn eerste proefdag was voornamelijk meekijken met de andere serveersters. Ik nam goed in me op hoe ze de gerechtjes benoemden en hoe ze dit op tafel wegzetten. Ondertussen leerde ik mezelf de kaart aan (en geloof me, 70 gerechtjes uit je hoofd leren is best lastig) en liep ik al een aantal keren mee. Dit was best leuk en het ging allemaal best goed! Hoewel die eerste avond best wel even heftig was (veel later klaar dan normaal, een hele hoop aan informatie, stress en klachten in het restaurant en ook onder het personeel heerste er spanning), besloot ik het toch nog een kans te geven.

De keren erna verliepen goed. Ja, ik heb ook voor de eigenaar van het restaurant al een bordje kapot laten vallen. Maar dat is een woordenwisseling, even slikken en doorgaan. Ik ben ook al flink bekritiseerd op mijn 3 pogingen om een mooi biertje te tappen. Ik baalde dat ze natuurlijk mislukten, maar hé, het was voor mij echt de eerste keer dat ik zo'n tap aanraakte. Kritiek krijgen van het keukenpersoneel of andere werknemers kan ik allemaal goed mee leven en ook dit heb ik in mijn eerste dagen al vaak meegemaakt. Ik heb daarnaast ook al flinke blunders gemaakt bij mensen aan tafel. Wat dacht je van heel hard (en echt: heel hard) tegen iemands horloge aanstoten bij het weghalen van een bordje en vervolgens een verafschuwende blik naar je toegeworpen krijgen? Of tot twee keer toe de tafelnummers nog niet onder de knie hebben en dus met je gerechtjes bij hele andere mensen staat? Gelukkig weet ik er tot nu toe wel met excuses en een glimlach vanaf te komen. En gelukkig kan ik dat soort dingen wel snel van me afzetten.

En leuke dingen maak ik ook vaak genoeg mee. Zo ben ik al op de foto gezet met een groep mensen omdat ze de bediening zo leuk vonden, heb ik al talloze keren gezongen voor jarige mensen (en de laatste keer was dit echt heel leuk. Het hele restaurant deed op een gegeven moment mee!), kwam een aanstaande bruid naar me toe die tijdens haar vrijgezellenfeest de opdracht had gekregen om met een dienblad vol gerechtjes terug te komen en mij dus vroeg of ze het van me kon overnemen, heb ik al heel veel leuke complimentjes gehad en klikt het gelukkig goed met mijn collega's.

Ja, het is zwaar werk. Hoewel ik pas een paar keer achter de rug heb, kan ik dat met volle overtuiging zeggen. Maar moe? Nee, dat word ik er niet van. Helaas ben ik al wel een overbelaste pols, blaren onder mijn voeten, een zere rug en spierpijn in mijn vingers rijker geweest, maar dat maakt het niet meteen 'niet te doen.' Vaak is dat na een dagje rusten wel weer over. Ik vind het in ieder geval heerlijk om ervoor te zorgen dat mensen fijn zitten in een restaurant en het ook echt naar hun zin hebben. Het geeft me een goed gevoel als mensen aangeven dat het eten lekker was. En het allerfijnste gevoel is nog om te weten dat je weet dat het een topavond is geweest die je met z'n allen goed hebt laten verlopen.

Voorlopig ben ik dus maar al te positief. Soms is het afzien en dus heel hard werken, maar ik ga hier in ieder geval wel met een voldaan en tevreden gevoel naar huis!

Related posts

7 reacties

  1. Mijn vriend werkt in de horeca dus ik snap je wel hihi. Wel leuk dat je tot nu toe al zulke leuke dingen hebt meegemaakt en dat je aardige collega's heb!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Aah die blikken lijken me zo frustrerend, vooral omdat je beleefd moet blijven.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ah joh, met alles is het even wennen en over een paar weken ben je deze periode allang weer vergeten! Foutjes maken is menselijk, maar het is zeker heel leuk en gezellig werk, in de horeca! Hoop dat je het nog leuker gaat vinden!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Klinkt zo herkenbaar. Ik heb ook een tijd in de horeca gewerkt, al kwam ik er uiteindelijk achter dat het toch niets voor mij was. Inderdaad hele lange dagen en alle avonden weg.. blegh! En het altijd maar beleefd moeten blijven ,haha! Lastig!! Goed dat je al wat gewend bent en dat je ook al heel veel leuke dingen hebt meegemaakt!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik weet niet hoe het is in de horeca maar ik snap je wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dapper juist dat je nu nog, op 21 jarige leeftijd, begint aan een horeca ervaring.
    Ik zie het mezelf niet doen en geloof inderdaad zeker dat het zwaar werk is!
    You go girl!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Superknap van je! Ik heb ook in de Horeca gewerkt, restaurants, feesten, clubs. Maar echt mijn ding was het niet.

    BeantwoordenVerwijderen