"... wegen het zwaarst." En dan ben ik nog niet eens begonnen. Ik heb het natuurlijk over
mijn afstudeertraject die over een kleine 3 weken al begint. Slopende en moeizame maanden
die me hopelijk tot dat ene einddoel brengen: mijn HBO-diploma! Hoe vaker ik er echter
over vertel tegen mensen, hoe nerveuzer ik word..
2015 moet het jaar worden waarin ik slaag. Het jaar waarin ik eindelijk gedag kan zeggen
tegen 4 jaren van projectmatig werken, verslagen maken en presentaties geven. Vier jaren
van ontzettend vermoeiende treinreisjes naar Rotterdam, met alle vertragingen en 'treinen
die opeens zonder reden niet meer rijden' nog niet eens meegerekend. Gek dat ik na vier
jaar - als het goed is - afscheid moet gaan nemen van een periode in mijn leven.
En nee, het is zeker niet de leukste periode geweest in mijn leven. Je hoort mensen wel eens
zeggen dat je 'studententijd' het meest memorabele deel van je jongere jaren hoort te zijn,
maar voor mij was niets minder waar. Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik als blond
2015 moet het jaar worden waarin ik slaag. Het jaar waarin ik eindelijk gedag kan zeggen
tegen 4 jaren van projectmatig werken, verslagen maken en presentaties geven. Vier jaren
van ontzettend vermoeiende treinreisjes naar Rotterdam, met alle vertragingen en 'treinen
die opeens zonder reden niet meer rijden' nog niet eens meegerekend. Gek dat ik na vier
jaar - als het goed is - afscheid moet gaan nemen van een periode in mijn leven.
En nee, het is zeker niet de leukste periode geweest in mijn leven. Je hoort mensen wel eens
zeggen dat je 'studententijd' het meest memorabele deel van je jongere jaren hoort te zijn,
maar voor mij was niets minder waar. Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik als blond
Brabants meisje het klaslokaal - die ik na drie keer vragen vond - inwandelde. Niet wetende
hoe de Rotterdamse mentaliteit in elkaar stak en niet wetende met wat voor mensen ik
in de klas zou komen.
Tijdens de introdagen leer je elkaar een beetje 'kennen'. Oppervlakkig gezien natuurlijk, want hoe
ze presteren gedurende een belangrijke opdracht was nog als een onbeschreven blad. De
studieblokken hierna begon ik echter steeds meer door te krijgen met wie ik wel in een
'groepje' wilde en met wie niet.
Want wat heb ik toch projecten meegemaakt zeg. Mensen die er opeens mee besloten te stoppen
op de helft van de opdracht, mensen die liever alle tussenuren in het centrum te vinden waren,
groepsgenoten die wonder boven wonder geen telefoon meer hadden en compleet van de
hoe de Rotterdamse mentaliteit in elkaar stak en niet wetende met wat voor mensen ik
in de klas zou komen.
Tijdens de introdagen leer je elkaar een beetje 'kennen'. Oppervlakkig gezien natuurlijk, want hoe
ze presteren gedurende een belangrijke opdracht was nog als een onbeschreven blad. De
studieblokken hierna begon ik echter steeds meer door te krijgen met wie ik wel in een
'groepje' wilde en met wie niet.
Want wat heb ik toch projecten meegemaakt zeg. Mensen die er opeens mee besloten te stoppen
op de helft van de opdracht, mensen die liever alle tussenuren in het centrum te vinden waren,
groepsgenoten die wonder boven wonder geen telefoon meer hadden en compleet van de
aardboden verdwenen als je ze nodig had of zelfs klasgenoten die helemaal niet kwamen
opdagen, waarop ik dus alleen in de lessen zat.
Gelukkig heb ik zeker een aantal goede dingen aan de 'Communicatie-tijd' overgehouden. Zo heb
ik een hele goede vriendin leren kennen die al een stage achter de rug heeft in Amerika en
zich sinds een aantal maanden inwoonster van de gemeente Amsterdam mag noemen. Het
feit dat ik haar ieder jaar naar mijn woonplaats neem om Carnaval te vieren geeft zo'n mooi
contrast!
Ook heb ik - als ik kijk naar hoe ik dat ene klaslokaal op die eerste dag binnenliep - een hele
grote ontwikkeling doorgemaakt. Van verlegen en onopvallend muisje naar een vrouw die durf
en initiatief toont. Ik ben mede dankzij mijn eigen stageperiode bij Somention erachter gekomen
wat mijn capaciteiten zijn en hoe ik deze het beste kan benutten. Ik geloof echt dat alles uit deze
opleiding een leermoment is geweest en dat ik echt uit mijn schulp gekropen ben. Misschien heb
ik soms nog wel eens een schop onder mijn kont nodig, maar hee, het begin is er!
Wat ik voor nu nog kan zeggen is dat ik weer onwijs veel zin heb om aan de slag te gaan bij mijn
nieuwe stagebedrijf. Twee februari is mijn eerste dag bij Your Social; een full-service social media-
bureau dat gespecialiseerd is in het realiseren van social succes & awareness van zowel grote
als kleinere merken. Bij dit bedrijf voer ik tevens mijn afstudeeropdracht uit en ga ik hopelijk
opnieuw een hele leuke en leerzame tijd tegemoet. De laatste loodjes wegen misschien wel
het zwaarst, maar ik weet zeker dat het straks de grootste opluchting ooit is als ik, met mijn
diploma in mijn hand, een laatste blik werp op dat ene grote glazen gebouw...
opdagen, waarop ik dus alleen in de lessen zat.
Gelukkig heb ik zeker een aantal goede dingen aan de 'Communicatie-tijd' overgehouden. Zo heb
ik een hele goede vriendin leren kennen die al een stage achter de rug heeft in Amerika en
zich sinds een aantal maanden inwoonster van de gemeente Amsterdam mag noemen. Het
feit dat ik haar ieder jaar naar mijn woonplaats neem om Carnaval te vieren geeft zo'n mooi
contrast!
Ook heb ik - als ik kijk naar hoe ik dat ene klaslokaal op die eerste dag binnenliep - een hele
grote ontwikkeling doorgemaakt. Van verlegen en onopvallend muisje naar een vrouw die durf
en initiatief toont. Ik ben mede dankzij mijn eigen stageperiode bij Somention erachter gekomen
wat mijn capaciteiten zijn en hoe ik deze het beste kan benutten. Ik geloof echt dat alles uit deze
opleiding een leermoment is geweest en dat ik echt uit mijn schulp gekropen ben. Misschien heb
ik soms nog wel eens een schop onder mijn kont nodig, maar hee, het begin is er!
Wat ik voor nu nog kan zeggen is dat ik weer onwijs veel zin heb om aan de slag te gaan bij mijn
nieuwe stagebedrijf. Twee februari is mijn eerste dag bij Your Social; een full-service social media-
bureau dat gespecialiseerd is in het realiseren van social succes & awareness van zowel grote
als kleinere merken. Bij dit bedrijf voer ik tevens mijn afstudeeropdracht uit en ga ik hopelijk
opnieuw een hele leuke en leerzame tijd tegemoet. De laatste loodjes wegen misschien wel
het zwaarst, maar ik weet zeker dat het straks de grootste opluchting ooit is als ik, met mijn
diploma in mijn hand, een laatste blik werp op dat ene grote glazen gebouw...
15 reacties
Wat spannend!! Het afstuderen gaat je vast goed af en zodra je het weet ben je geen student meer! Ik moet nog een jaartje en dan ook afstuderen. Heel veel succes straks en veel plezier bij je nieuwe stagebedrijf x
BeantwoordenVerwijderenDankjewel en jij ook heel veel succes! <3
VerwijderenHeel spannend! Het klinkt erg herkenbaar. Heel veel plezier bij je nieuwe stage!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel!
VerwijderenWat ontzettend spannend zeg! Het komt vast goed! Heel veel plezier bij je afstudeerstage
BeantwoordenVerwijderenIk hoop het! Dankjewel <3
VerwijderenWat spannend! Ik zag trouwens dat je uit Roosendaal komt! Grappig, een blogger uit de buurt. Ik woon in Bergen op Zoom. ^_^
BeantwoordenVerwijderenOh wat toevallig! Dat is inderdaad in de buurt. Liefs! <3
VerwijderenEen studententijd is altijd met ups en downs. Ik was heel blij toen ik eindelijk dat papiertje had! Heel veel succes en gaat vast goed komen!
BeantwoordenVerwijderenIk hoop het zo! Dankjewel <3
VerwijderenSpannend allemaal zeg, heel veel succes!
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar. We kunnen elkaar de hand schudden. Ik begin over twee weken met afstuderen en het is zo waar. De laatste loodjes wegen het allerzwaarst!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel! Jij ook heeel veel succes. We can do it! <3
VerwijderenWat een spannende tijd, alvast heel veel succes!
BeantwoordenVerwijderenHeeel erg bedankt <3
Verwijderen