"De tijd stond even stil."

Woensdagavond 12 november. Ik besloot na een eindeloos lange schooldag vroeg  onder de wol te kruipen om lekker een nacht goed te slap...


Woensdagavond 12 november. Ik besloot na een eindeloos lange schooldag vroeg 
onder de wol te kruipen om lekker een nacht goed te slapen. De dag erna zou de 
wekker immers toch weer in alle vroegte afgaan; dus kwaad kon het zeker niet. Ik 
lag nog geen halfuur tot ik luid geschreeuw hoorde die volgde door een wekkergeluid..

Ik schrok op. Een wekker? Om half 11 's avonds? Welnee joh! Ik besloot het gepiep te
negeren en ging maar gewoon terug liggen. Ondertussen was het in het huis naast ons
een complete chaos, maar omdat dat in het verleden wel vaker voor is gekomen , stond
ik er deze keer niet extra van te kijken. Toch bleef het gepiep aanhouden en voelde ik dat er
iets niet klopte...

Pas een kwartier later ging de deurbel - je kon zelfs aan de 'trrrrring' horen dat het uit
paniek was - en toen wist ik eigenlijk genoeg. Mijn moeder riep naar boven en bevestigde
dat er brand was bij de buren en we zo snel mogelijk naar buiten moesten. Op dat moment
stond de tijd even stil. Ik pakte de eerste kledingstukken die binnen handbereik lagen en
nam alleen mijn telefoon mee. Ik had echter meteen spijt dat ik niet meer spullen had mee-
genomen. Stel je voor dat de brand zou doorslaan naar ons huis...

Ik rende in eerste instantie op blote voeten naar buiten en zag dat een brandweerman uit
de buurt (die overigens geen dienst had) de dichtgegooide deur weer probeerde open te
breken. Ik zag mijn buurvrouw en haar 4-jarige zoon met angstige blikken in hun ogen toekijken,
door de dichte deur wisten zij natuurlijk niet wat voor schade de brand zou aanrichten. Zelf
stond ik ook te trillen op mijn benen. Het enige waaraan ik kon denken was of ons huis wel in
veiligheid was en of ik vanavond überhaupt nog een oog dicht kon doen. Stom natuurlijk,
want je gunt natuurlijk niemand ernstige schade aan hun huis toe.

De politie, twee brandweerwagens en de ambulance waren snel ter plaatse om de boel
te blussen. Intussen had de hele buurt zich verzameld op ons plein en waren zij allemaal
het publiek van een sensationeel schouwspel. Voor mijn gevoel bevonden er zich wel
100 mensen in de straat; allemaal wilden zij een glimp opvangen van wat misschien wel
de volgende dag in de krant zou staan.

Ikzelf vond het minder leuk. De brand was weliswaar nauwelijks gevaar voor ons huis
geweest, maar het had wel heel anders kunnen aflopen. Nog steeds rillend van de kou
besefte ik me dat we eigenlijk heel veel geluk hebben gehad. Het werd steeds later
en later, maar ach; ik wist dat ik die nacht toch geen oog meer dicht zou doen. Pas
na een uur stelde één van de brandweerlieden ons gerust met de woorden 'de muren
zijn misschien wat warm, maar er is geen sprake meer van een gevaarlijke situatie.'

Brr, het was in ieder geval niet de rustige avond die ik voor ogen had. Deze gebeurtenis
heeft me nóg meer doen laten beseffen dat je altijd voorzichtig moet zijn met vuur
of apparaten die heel warm kunnen worden (denk aan een stijltang). Achteraf was het
bankstel van mijn buren vlam gaan vatten en dit heeft praktisch de hele woonkamer
verwoest. En dat eigenlijk allemaal alleen door onvoorzichtig gedrag. Hartstikke zonde,
maar wel weer een eye-opener voor zowel henzelf als alle omwonenden..

(Photo from Deviantart)

Related posts

35 reacties

  1. Wauw Daphne, wat heftig! Je hebt het mooi verwoord!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit is iets wat je nooit hoopt mee te maken. Kreeg er kippenvel van.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vond het ook super eng, wat een geluk hebben we gehad!

      Verwijderen
  3. Jemig, wat heftig! Je hebt het mooi geschreven, maar ik zou me ook helemaal kapot schrikken

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jeetje wat is dat schrikken zeg! Je hebt het op een mooie manier opgeschreven. Ik ben zelf echt als de dood voor brand.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hier ook één! Het feit dat zoveel belangrijke spullen verloren kunnen gaan door een kleine fout is echt beangstigend..

      Verwijderen
  5. Wat heftig zeg, jeetje! Je hebt het mooi opgeschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een heftig verhaal! Je hebt het mooi verteld!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wow, wat een heavy verhaal... Wel respectvol geschreven, mooi. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hè, wat een verhaal! Gelukkig is iedereen er levend vanaf gekomen.
    En geen schade aan jullie huis. Poeh.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Jeetje heftig! Gelukkig hebben jullie geen schade opgelopen!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh wat een nare situatie! Je hebt er wel een mooi stuk van gemaakt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat was het zeker! Dankjewel

      Verwijderen
    2. Woow heftig zeg!! Gelukkig is het vuur niet overgeslagen naar jullie huis, maar het is ontzettend vervelend voor jullie buren..

      Verwijderen
  11. Zoiets heb ik ook ooit meegemaakt, erg heftig! x

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Heftig, zeg! Maar toch positief dat ze brandmelders hadden bij de buren!
    Gelukkig is alles goed afgelopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een nachtmerrie, lijkt me verschrikkelijk als dit je eigen huis moest zijn. Gelukkig is het al bij al goed afgelopen. Mooi geschreven heb je het.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wow, wat heftig! Je hebt het mooi opgeschreven, dit wens je inderdaad niemand toe!

    liefs,
    Saskia

    BeantwoordenVerwijderen
  15. ieeee wat heftig zeg!
    Gelukkig is alles goedgekomen :)

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Jakkes wat heftig! Ik kan hier helemaal in mee praten.. Ons huis is eens volledig afgebrand en we hebben paar jaar later weer brand gehad! Ik weet ook nog goed dat ik buiten stond te trillen jakkes wat is dat rot zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jeetje wat heftig is dat zeg! Al helemaal omdat het jullie eigen huis was.. Wat heb ik dan geluk gehad

      Verwijderen