Persoonlijke update over de afgelopen weken

Over de afgelopen anderhalve week zou je goed kunnen zeggen dat het één complete rollercoaster was. Nadat ik donderdag de 8e slaagde voor ...

Over de afgelopen anderhalve week zou je goed kunnen zeggen dat het één complete rollercoaster was. Nadat ik donderdag de 8e slaagde voor mijn masterdiploma, waande ik me in het carnavalsgedruis. Alleen hoe verder carnaval verliep, hoe minder goed ik me begon te voelen..

Even een kleine opmerking vooraf: mijn vorige weekoverzichtje heb ik even offline gehaald, omdat ik niet helemaal 100% tevreden was met wat ik ervan had gemaakt (lees: ik heb het onbewust erg afgeraffeld waardoor het er uiteindelijk enorm chaotisch uitzag). Bij deze dus nog een korte samenvatting van die week!

4-7 februari
Op zondag 4 februari ben ik samen met mijn schoonfamilie lekker uit eten geweest in Breda. Urenlang hebben we heerlijk getafeld bij 't Zusje waar ikzelf nog nooit geweest was. Pas na half tien stapten we weer met onze buikjes vol naar buiten. 's Nachts begon ik me niet heel lekker te voelen waardoor ik geen oog dicht heb gedaan (zou het door het eten zijn gekomen?). Helaas moest ik de volgende ochtend in alle vroegte op voor een belangrijke afspaak, maar gelukkig kon ik daarna weer meteen m'n bed in om bij te komen.

De dagen erna begon ik me steeds meer zorgen te maken over het geslaagd zijn of niet, en uiteindelijk nam het ook best wel mijn gemoedstoestand over (eindstand: ik heb wel meerdere keren wat tranen moeten laten van spanning). Ik probeerde hier en daar wat afleiding te zoeken door te winkelen voor m'n carnavalsoutfit en een ritje naar de stad te maken, maar uiteindelijk kon ik gewoon niet meer. Ik was echt op, voelde me leeg en kon nergens anders meer aan denken dan aan de uitslag.

8-13 februari
De achtste zou misschien wel eens een spannende dag kunnen worden, want of de uitslag zou vandaag nog komen, of ik zou nog een hele week (tot de 14e!) moeten wachten. Ik probeerde mezelf wat af te leiden door naar Action te rijden, foto's te maken en dingen over Parijs te zoeken, maar net als de dagen ervoor was ik zò futloos. Hopelijk kwam daar die avond verandering in, want ik zou namelijk mijn eerste avond carnaval gaan vieren. En plots.. vlak voor ik op de fiets wilde stappen kreeg ik het verlossende antwoord. Eindelijk: GESLAAGD! Nog half in shock fietste ik richting vriendinnen, waar we meteen hierop proostten, m'n schildersblouse bewerkten en lekker hebben bijgekletst. Ik denk dat dit ook wel meteen één van de leukste avonden was; dat beloofde veel goeds!

Vrijdag werd zelfs nog beter, want 's middags werd ik gebeld voor mijn eerste sollicitatiegesprek volgende week donderdag: spannend! Eindelijk wierp het solliciteren z'n vruchten af (ondanks het feit dat ik nog niet heel lang bezig ben) en kon ik echt zeggen dat het een klein beetje begon te lopen. 's Avonds ging ik met twee vriendinnen op stap en is het de enige avond geweest dat ik het echt laat heb gemaakt. Het was bijna alsof mijn lichaam de rest van de carnaval aanvoelde dat ik ziek zou gaan worden.

Zaterdag bracht ik 's middags een bliksembezoek aan de optocht, maar ik had het al snel gezien en hield tot zondagmiddag een kleine rustperiode. De rest van de carnaval ben ik nog wel gegaan, maar heb ik het met 'mate' afgemaakt en al veel (héél veel) afgewisseld met in bed liggen. Ik denk dat alle vermoeidheid en stress van het afstuderen er op dat moment uitkwam, en inclusief de vrieskou die ik - vooral maandag - flink heb gevoeld, is dat natuurlijk de ideale combinatie om ziek te worden.

14-18 februari
Dinsdag heb ik het dan ook niet eens meer volgehouden, ik voelde me ècht niet goed en ik wijtte het eerst aan het feit dat ik gigantisch mijn hoofd had gestoten die ochtend. Ik ging met koorts naar bed  en werd badend in het zweet wakker. Nee! Wat voelde ik me verschrikkelijk zeg. Ik had gehoopt dat de griep me dit jaar wel zou overslaan, maar helaas mocht het niet zo zijn. Ik bedacht me meteen dat ik een hoop leuke (en belangrijke) plannen die week moest gaan afzeggen, te beginnen met het sushi-dinertje die woensdag met Valentijn. Mijn vriend kwam me die avond nog wel een bosje rozen en doosje macarons brengen, maar helaas was ik te ziek om ook maar een woord uit te brengen. De volgende ochtend baalde ik nog meer, want ik heb met héél veel pijn in m'n hart mijn sollicitatie af moeten zeggen (maar of 'ie nog verplaatst kan worden is onzeker. Nog meer balen). Vrijdag was ik zelfs mijn stem kwijt en ook zaterdag miste ik weer een leuke verjaardag èn het vieren van het 1.5-jarig samenzijn met mijn vriend. Op het moment dat ik dit stukje typ is het zondag, en heb ik mijn plannen met Brittany & Joyce voor maandag (vandaag dus) ook moeten verschuiven naar aankomende zondag.

Ik moet zeggen dat het ziek zijn me op dit moment wel echt opbreekt, en dat ik vooral een flinke berg aan energie mis omdat ik amper iets naar binnen krijg. Maar goed, als ik het even wat positiever maak: gelukkig komt het zelden voor dat ik ziek ben èn hierna hebben we het 'maar weer gehad.' Daarbij lijkt er heel veel deze week tegen te zitten, want mijn (91-jarige) oma is vorige week gevallen en ligt nu in een revalidatiecentrum, ik kan helaas toch niet de 23e presenteren en mijn diploma ophalen, ik baal dat het solliciteren op dit moment stil ligt èn ik besef me steeds meer en meer wat voor gigantische rollercoaster de afgelopen weken waren (en trust me: dat besef valt af en toe best zwaar!).

Ik hoop dan ook dat ik aankomende week kan gebruiken om alles weer even te relativeren en om weer even tot mezelf te komen en op een rijtje te zetten wat er nu allemaal is gebeurd. Ik hoop dat ik me weer snel beter voel en weer energie krijg om dingen te gaan ondernemen en mooie content te gaan maken. Ook Parijs staat natuurlijk voor de deur, en met nog maar een kleine anderhalve week te gaan wil ik me nog flink verdiepen in hotspots waar ik naar toe wil (en deze met jullie delen natuurlijk!). Wish me luck!

Related posts

10 reacties

  1. Wat een heftige periode! Ik kan me heel goed voorstellen dat dit je opbreekt. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt en dat het ook goed gaat met je oma. Sterkte xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jezus, wat een heftige periode. Hopelijk voel je je gauw terug beter. Misschien kan je je wat optrekken aan je Parijs-voorpret. :-) Een spoedig herstel voor je oma gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Parijs kijk ik absoluut heel erg naar uit; en dat is ook hetgene wat ik precies nodig heb denk ik op dit moment!

      Verwijderen
  3. Heel heftig!! Een spoedig herstel voor je oma toegewenst x

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ah heel veel beterschap!!! Gelukkig knap je van een griepje ook wel weer op en heb je nog leuke dingen in het vooruitzicht! Komt goed! <3

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inmiddels gaat het ook al stukken beter, alleen nog flink last van hoesten!

      Verwijderen
  5. Wat heftig dat je je slecht voelt en van je oma.. Maar ook een mooi lichtpuntje: je harde werken is beloond door het nieuws dat je geslaagd bent! Probeer lekker uit te rusten, de rest komt vanzelf wel weer.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je lieve reactie, soms moet ik daar inderdaad wat meer bij stil staan!

      Verwijderen