Ik ben belachelijk nerveus

Toen ik het idee in m'n hoofd kreeg, was het nog ver weg: héél ver weg. Nu heb ik nog - op het moment van schrijven - slechts 6 dagen ...

Toen ik het idee in m'n hoofd kreeg, was het nog ver weg: héél ver weg. Nu heb ik nog - op het moment van schrijven - slechts 6 dagen te gaan. Zes dagen voordat ik een hele grote sprong in het diepe ga maken. Zes dagen voor ik erachter ga komen of dit een succes wordt of één grote mislukking.

Ik heb het natuurlijk over mijn nieuwe studie. Allereerst krijg ik de premaster Communication & Information Sciences voor mijn kiezen. Een pittig traject dat bijna onmogelijk lijkt, maar volgens mensen die het hebben 'overleefd' was het zeker te doen, zolang je er hard voor werkte. Dit vooruitzicht maakt me echt nerveus. En niet zo'n beetje ook.

Vooral vanwege het feit dat het een paar maanden geleden nog zo 'veilig' ver weg voelde. Ik had nog een lange werkvakantie voor de boeg en had nog een hoop leuke feestjes, dates, lunchafspraken, terrasjes en shopmiddagjes op de planning. En nu dit online komt is het alweer 24 augustus. Nu dus zelfs nog maar vijf dagen voor mijn eerste college aanvangt. Brr..

Maar wat me nog het meest nerveus maakt? Het feit dat ik op het moment dat ik deze gedachtes opschrijf steeds geen officiele toelatingsbrief in huis heb, het feit dat ik vorige week nog een mail kreeg dat ze dachten dat ik in februari begon, dat ik nog geen boeken heb kunnen bestellen, geen volledig rooster met de juiste werkgroepen bezit en ook nog geen traject-OV heb geregeld (want tja, ik met mijn sabbatical kon moeilijk mijn gratis OV'tje door laten lopen. Inmiddels zelfs een boete gehad voor slechts een weekje te laat stopzetten. Balen!) Daarbij heb ik ook de introductiedag van afgelopen maandag gemist, waardoor ik maandag de 29e eigenlijk volledig blanco en onvoorbereid mijn eerste colleges moet gaan bijwonen. Kippenvel.

En hoewel ik nog steeds vol trots tegen iedereen vertel over mijn Universiteitsplannen, peins ik er met de dag meer over. Is dit wel een slimme zet geweest? Had ik niet gewoon beter kunnen gaan werken? Kan ik die scriptie-stress van straks wel weer aan? Straks begrijp ik nergens iets van en stort ik me met alles wat ik heb in iets dat niet voor mij gemaakt is. Allemaal van die hersenspinsels die de laatste twee weken alleen maar meer naar boven zijn gekomen.

Ja, tuurlijk moet ik het allemaal ook een beetje relativeren. Ik bedoel, wel meer mensen missen de introductie en ik ben vast niet de enige die niet weet hoe het op de Universiteit allemaal werkt met het inschrijven van werkgroepen, waar de collegezalen op de campus zich bevinden en hoe zwaar deze periode gaat worden. Toch blijf ik stellig beweren dat het 'gezonde' zenuwen zijn en probeer ik mezelf maar aan te praten dat het allemaal wel goed komt. Wie weet lach ik mezelf wel uit als blijkt dat deze slapeloze nachten en het gepieker allemaal voor niets zijn geweest. Althans, laat ik daar maar héél erg op gaan hopen. Voorlopig tel ik nog even af voor mijn uitstelgedrag voorgoed afgelopen is..

Related posts

8 reacties

  1. Ik snap je wel hoor, ik vond mijn HBO al eng! Ik wens je veel succes meid, je moet het maar ondergaan denk ik!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het blijft spannend.. zeker als het tot nu nog steeds niet helemaal duidelijk is allemaal. Lijkt me zo irritant! Het gaat vast allemaal goed komen maar het begin blijft altijd het spannendst!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Snap dat het heel spannend is! Vervelend van de onduidelijkheid.
    Maar het komt vast goed meid!
    Liefs Lonneke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh wat spannend, begrijp het helemaal! Iets heel nieuws als dit is zeker spannend.
    Bah wat vervelend van de onduidelijkheid, hoop dat het gauw allemaal wat duidelijker voor je wordt!
    Liefs,
    Evelien

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Awh ik snap heel goed dat je er zenuwachtig voor bent, maar het komt vast wel goed meid! Ik wens je in ieder geval alvast heel veel succes! x

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik snap je spanning, wat vervelend dat je nog geen eens een brief hebt. Daar kan ik ook nooit goed tegen. Heel veel succes alvast!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Twee jaar geleden zat ik in een soortgelijk schuitje. Toen begon ik aan mijn schakeltraject, gevolgd door mijn premaster en mijn master. Zeker spannend, juist omdat je niet weet of het iets voor je is. Ik heb twee jaar lang enorm hard gewerkt en met hard werken kom je echt heel ver. Als blijkt dat het niets voor je is, dan heb je het in ieder geval geprobeerd en kun je later niet zeggen "wat als ik het niet gedaan had..". Heel veel succes meid!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh zo herkenbaar. Gisteren de eeste dag gehad van jaar 2 en ook ik ben bloed nerveus voor het komende jaar. Kan ik het wel? Doe ik wel genoeg? Wat als ik het niet haal? Stage zoeken? Ik kan dit helemaal niet... Maar echt het komt goed. Dat kwam het vorig jaar ook en bij jou is het elk jaar weer goed gekomen op het HBO! Alle begin is moeilijk en eng maar als je er eenmaal inzit komt het vast helemaal goed! Heeeeel veel succes!!xx

    BeantwoordenVerwijderen