Herinneringen ophalen #2

Yess, nadat de eerste keer van 'Herinneringen ophalen' zo goed werd ontvangen, was het voor mij niet moeilijk om te bedenken dat ...

Yess, nadat de eerste keer van 'Herinneringen ophalen' zo goed werd ontvangen, was het voor mij niet moeilijk om te bedenken dat ik het snel nog eens moest doen. Het geeft mij ook weer uitdaging om mijn kamer uit te mesten (en wie weet een keer wél dingen weg te gooien) en nieuwe spullen te ontdekken waar leuke herinneringen aan vast zitten. Wat dacht je vandaag van guldens, mijn eerste visitekaartje en een prijs voor de eerste plaats van een talentenshow?


Iedereen had vroeger wel een 'kenmerk' op zijn of haar deur hangen om te laten zien dat het 'jouw' slaapkamer was. Zo ook ik. Deze D met Minnie Mouse hing altijd aan het muurtje naast mijn slaapkamerdeur en hing er ook toen ik de kamer nog deelde met mijn broers. Toen ik naar zolder verhuisde en mijn eigen kamer kreeg, heb ik 'm daar nog een tijdje gehangen, maar op een gegeven moment vond ik het toch iets te kinderachtig worden. Toch heb ik 'm bewaard omdat het stiekem wel een leuke herinnering is!



Hoewel ik de tijd van de Gulden niet echt bewust heb meegemaakt (ik was 7), besloot mijn oma toch een laatste herinnering hieraan te geven. Mijn broers en ik kregen dit leuke doosje met de 5 cent,  1 cent, vijf gulden, één gulden, een rijksdaalder en 25 cent. Superleuk om toch nog wat echte guldens in huis te hebben!


Op mijn allereerste dansschool vond er een talentenshow plaats en omdat ik toen dol was op zingen en dansen (én Britney Spears), besloot ik samen met een vriendin mee te doen. Ik wist dat ik lang niet de allerbeste was, maar het begrip 'jezelf voor schut zetten' kende ik nog lang niet. Ik verkleedde me samen met die vriendin als een ware Britney, brandde 'Oops I Did It Again' op een cd'tje en oefende onze zang en dans iedere dag. Tijdens de echte show weet ik nog goed dat ik een deel van de tekst vergat vanwege de zenuwen (ik bedoel, er zaten toch zeker 40 mensen te kijken), maar het applaus naderhand maakte alles goed. Toen we tijdens de prijsuitreiking de eerste plaats kregen, konden we ons geluk al helemaal niet op. Wat waren we blij!


Tja, welk meisje spaarde deze blaadjes van Diddl niet op de lagere school? Ik had talloze blokjes met deze papiertjes en zelfs een hele map vol met de meest 'zeldzame'. Het was bijna een sport om ze te ruilen voor nog meer bijzondere blaadjes. De Diddl rage liep zo uit de hand, dat ik zelfs naar een speciale Diddl-dag bij een winkelcentrum in de buurt ging om op de foto te gaan met een levensgrote knuffel! Ik heb vast alle knuffeltjes en andere accessoires nog wel ergens liggen; ik was in die tijd absoluut fan & dolgelukkig met al mijn spulletjes!


Nog zoiets wat in het jaar 2002 echt een rage was: edelstenen verzamelen. Er kwam in dat jaar in meerdere boekhandels het verzamelblad 'schatten van de aarde', en bij iedere editie kreeg je één steentje cadeau. Ik weet dat de serie nog ontzettend lang is doorgegaan, maar omdat de edities nogal prijzig waren, ben ik gestopt bij 6 steentjes die je dan bewaarde in een grote doos. Ook kreeg je per maand een heel informatieboekje over de steen die je op dat moment erbij kreeg. Mijn broers spaarden ze ook en die hadden er heel wat meer dan ik!


Deze herinnering is nog niet eens zo heel oud, maar niet minder bijzonder. Wie had namelijk gedacht dat ik op 20-jarige leeftijd al mijn eigen visitekaartje had? Ik werkte als stagiaire bij een heel erg leuk social media bureau in Rotterdam en na een tijdje begonnen we steeds meer uitnodigingen te krijgen van klanten, conferenties of beurzen. Mijn baas van toen bedacht dat het eigenlijk wel handig zou zijn om overal visitekaartjes achter te laten. Ook ik, als stagiaire, kreeg mijn eigen stapeltje van wel 250 kaartjes! Als herinnering heb ik er een aantal mee naar huis genomen, maar ik geloof dat de rest van de ruim 200 kaartjes helaas in de prullenbak zijn beland, want héél veel heb ik er niet weggegeven :P

Related posts

27 reacties

  1. Jaaa, Diddle! Toen ik jouw 'D' voorbij zag komen van jouw kamer dacht ik gelijk aan mijn 'slaapkamerkenmerk': een Diddle met daaronder een bordje met 'My room', haha. Dit is echt zo'n leuke rubriek!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahah zie je wel! Ben ik niet de enige met een herkenningspuntje :)

      Verwijderen
  2. De Diddl plaatjes waren ook hier niet aan te slepen! Grappig dat jij ook een 'aandenken' aan de gulden hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahah ik had misschien wel 20 van die blokken, en trots dat ik was!

      Verwijderen
  3. OMG! Diddl! Wat vond ik dat geweldig zeg. Ik nam mijn map elke dag mee naar school. Wat was dat ding zwaar zeg haha.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, ik heb 'm hier ergens zelfs nog liggen! Verbaasde me inderdaad over het feit hoe zwaar 'ie is :P

      Verwijderen
  4. Ik vind dit zulke leuke artikelen! <3

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Haha jaaaaa, Diddl! Ik heb ook nog ergens een doos vol met dat spul. Zo herkenbaar! En als klein meisje kreeg ik altijd veel stenen van mijn opa, die was een echte verzamelaar en had ze van over de hele wereld. Toen het een rage werd wilden er veel kinderen ruilen met mij, maar die stenen van opa heb ik nooit weggedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou ze ook nooit wegdoen! Ze zijn immers van iemand die je dierbaar is :)

      Verwijderen
  6. Wat een fijne rubriek! Ik denk dat ik mijn jeugd bijna al mijn zakgeld heb opgemaakt aan Diddl. Ik vond het zo leuk en ik was trots op mijn collectie :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahah hier hetzelfde. En mijn moeder steeds maar meesleuren naar de kiosk en staan staren naar de knuffeltjes. Wat was ik fan!

      Verwijderen
  7. Zo leuk om al die Didl spulletjes terug te zien. Sommige plaatjes herken ik nog haha. Ik heb mijn map geloof ik toen weg gedaan dus ik heb er niks meer van. Maar ik weet ook goed dat ze een eigen site hadden en dat ik daar toen ook elke dag op keek. En ik had een knuffel van dat bruine beertje, maar ik zou niet meer weten hij die heette.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Is het heel erg dat ik nog weet dat 'ie Pimboli heette, hahahah!

      Verwijderen
  8. Hehe wat ontzettend leuk zeg! Ooh Diddle ken ik ook nog van vroeger ja!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het is ook heel erg leuk om te lezen, dit artikel! Zo haal ik zelf ook weer jeugd herinneringen op, haha. Zelf bewaar ik trouwens nooit zulke dingen, ik gooi ze meestal heel snel weg wanneer ik ze niet meer nodig heb.. dat moet ik niet meer doen :(

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ahh nee wat zonde! :( Ooit zal ik ze waarschijnlijk ook wel allemaal weg doen, maar nu komt het allemaal van pas voor mijn blog haha!

      Verwijderen
  10. Diddle plaatjes en edelstenen, klinkt allemaal zó bekend in de oren. Geweldige tijd vond ik dat!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Aaaah Diddle!!!!! ZO herkenbaar!!! En die munten! Dat is wel een echt leuke herinnering

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, Diddl is echt voor iedereen herkenbaar denk ik!

      Verwijderen
  12. Wat gaaf, dat doosje met guldens! Had ik ook wel willen hebben, ziet er echt heel mooi uit. :) En JAAA, Diddl plaatjes! Ik doe die map met plaatjes noooit weg, haha. Het was m'n lust en m'n leven!

    BeantwoordenVerwijderen