Is dansen nog steeds mijn passie?

Een hele tijd geleden schreef ik een artikel over mijn passie voor dansen. Met name het hiphop dansen en allerlei stijlen die je hieromh...

Een hele tijd geleden schreef ik een artikel over mijn passie voor dansen. Met name het hiphop dansen en allerlei stijlen die je hieromheen kunt bedenken was iets waar ik oprecht mijn hart mee ophaalde en waarover ik met trots kon vertellen dat het 'mijn' sport was. Tot op de dag van vandaag dans ik iedere dinsdagavond, maar helaas begon er iets te knagen...

Plezier
Hoe spannend ik het altijd vond als de wedstrijden er aan kwamen (ook al waren het er maar 5, en was het alleen regionaal), hoe leuk ik de lessen vond en hoe gezellig ik het samen met mijn teamgenoten had. Het waren allemaal dingen waardoor ik met plezier iedere dinsdagavond op mijn fiets stapte naar dans'les', een uurtje dat geheel in het teken stond van het aanleren van een nieuwe routine die we op de aankomende wedstrijden zouden laten zien. Opvallend is hoe makkelijk het me afgaat deze alinea in de verleden tijd te typen..

Verschil
Begrijp me niet verkeerd, de wedstrijden geven nog steeds een kick - vooral als je hoog eindigt - maar die wedstrijddagen duren ZO ontzettend lang. Urenlang wachten, verveling die toeslaat, routines die je al zo'n 10 keer gezien hebt, teams van wie je je keer op keer blijft verliezen: ik begon het allemaal steeds negatiever te zien. Daarbovenop voelde ik me met mijn 21 jaar oud worden. Bij mij is de eindstreep van mijn HBO-diploma in zicht, terwijl ruim de helft van mijn team nog wekelijks met de gouwe ouwe proefwerken of schriftelijke overhoringen te maken heeft. Oh, wat mis ik die tijd eigenlijk verschrikkelijk. Héél, héél stiekem dan.

Moeite
Eerst merkte ik vrij weinig van dit leeftijdsverschil. Met name omdat er wel een aantal mensen van 18 en 19 bij zitten en ik daar met mijn 21 jaar niet meteen tien jaar ouder mee ben. Maar na een tijdje merkte ik toch dat ik me iedere dinsdagavond bijna moest dwingen om naar dansles te gaan. Daarnaast zijn er een aantal seizoenen eerder een hoop leeftijdsgenoten gestopt in verband met school en/of stage, maar ik was altijd degene die door alle school of stagestress heenging. Ik heb dit seizoen echter nog nooit zoveel lessen gemist en dacht er ook nog nooit zo makkelijk over om er maar 'gewoon eentje te skippen.' Slecht wanneer je je bedenkt dat dansen ooit iets was waar ik al mijn energie uit haalde.

Verandering?
Daarom ben ik de laatste tijd gaan twijfelen. Het seizoen is nu afgelopen, en alleen morgen is er nog een eindvoorstelling. Nu heeft mijn dansschool onlangs besloten de teams in te gaan delen op leeftijd. Wow? Echt?! Alsof ze mijn gedachten en slome dinsdagavond-gevoel gewoon al die tijd doorhadden! Ook komt er een vriendin bij in het team, en weet ik dat het heus wel een gezellige boel gaat worden. Waar ik alleen bang voor ben, is dat het me weer zo snel gaat vervelen. Dat ik na een tijdje toch zoiets heb dat het niets meer voor mij is. Dat ik toch weer mijn bedenkingen krijg, me - weer - te oud ga voelen (wat is dat toch?) en mijn interesse in dansen verzwakt.

De ene en de andere kant
Aan de andere kant is het ook moeilijk om zomaar de handdoek in de ring te gooien. Ik dans sinds 2007 bij deze dansschool en heb hiervoor al 5 jaar dansles gehad bij een fitnesscentrum. De opkomst bij de laatste locatie was echter zo laag dat de danslessen hier geschrapt werden. In de 8 jaar dat ik nu naar mijn huidige dansschool ga, ben ik 3 keer geswitcht van leraar/lerares en het volgende seizoen zou ik wéér een andere docent krijgen. Ik moet toegeven dat het wel naar zou voelen als de vaste dansavond opeens zou wegvallen, en dat ik ook wel een aantal keer zou moeten slikken wanneer ik op Facebook zou zien dat 'mijn' oude team de top 3 heeft gehaald bij een wedstrijd. Een wedstrijd waar ik ook nog gewoon bij had kunnen zijn.

Mijn definitieve beslissing laat dus nog even op zich wachten. Ik hoorde al wel van een vriendin dat ik op de lijst van het nieuwe team stond; ze gaan er dus bijna van uit dat ik na 8 jaar nog steeds doorga. Ergens wel lief dat ze zo aan me denken, maar het twijfelen is zo vervelend dat het nog wel een tijdje gaat duren voor ik officieel kan zeggen dat ik doorga of stop. To be continued dus..

Related posts

7 reacties

  1. Altijd lastig zo'n dilemma! Het enige dat ik kan zeggen is je hart volgen en niet luisteren naar de mening van andere. Die hebben er toch altijd wel iets over te zeggen.

    Liefs, Kim

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je weet dat wij dezelfde passie delen. Ik heb ook wel is te maken gehad met een "dans-dip" noem ik het. Misschien kwam het juist omdat ik 5 keer per week danste maar ik vond dansen ook even niet meer zoals hoe het vroeger was. Toch ben ik ontzettend blij dat ik door ben gegaan met dansen en in Disney ga ik zeker wel verder. Misschien kan je opzoek gaan naar een andere dansschool of tóch nog bij deze blijven en je nieuwe groep en kijken hoe dat je bevalt. Je hebt genoeg opties lieverd en niemand die je iets kwalijk neemt! Volg je hart en niet iets doen omdat iemand het van je verwacht maar juist waar jij je goed bij voelt!

    liefs, Brittany

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel lastig, ik heb ook zo een dilemma gehad, alleen dan met wedstrijd zwemmen. Ik heb ervoor gekozen om toch te stoppen, want ik trainde elke dag in de avond 3 uur en overdag moest ik na school , Elk weekend was er wel een wedstrijd en soms moest je verweg en soms dichtbij. Ik wilde gewoon me vrijheid -ik was toen 16-, ja logisch Enigste wat ik kan zeggen is volg je hart!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo'n dilemma is echt lastig! Je moet wel blijven doen wat je leuk vindt, als er iets is waar je de passie wel uit kan halen moet je opzoek gaan naar die uitdaging. Het kan ook heel goed voor je zijn om iets anders te gaan doen als dat is waar je hart ligt. <3

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mmh lastig inderdaad. Het is wel heel fijn in ieder geval dat ze de groepen op leeftijd gaan indelen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Altijd lastig. Zijn er geen dansscholen die beter bij Jou leeftijd passen? Het zou jammer zijn als je deze passie opgeeft maar soms is verandering ook goed om er echt achter te komen wat je wilt

    BeantwoordenVerwijderen