Geobsedeerd door 'online zijn'

De laatste tijd verbaas ik me steeds meer over het feit hoe afhankelijk ik ben van mijn telefoon. In de trein, tijdens het wachten erg...


De laatste tijd verbaas ik me steeds meer over het feit hoe afhankelijk
ik ben van mijn telefoon. In de trein, tijdens het wachten ergens en zelfs
tijdens het studeren kan ik niet zonder! 24/7 online zijn wordt steeds
normaler en ook dien je al bijna altijd bereikbaar te zijn. Het is immers
zo frustrerend als dat ene 'belangrijke' berichtje niet beantwoord wordt.


Eerlijk is eerlijk: hoevaak ik op de home-button van mijn iPhone druk, is per
dag ontelbaar. Als een obsessief wezen ben ik continu bezig met of ik een
nieuw berichtje heb. Maar of ik daadwerkelijk zo bang ben om iets te missen?
Ik geloof van niet.

Ik maakte het laatst zelfs nog mee in de trein. Ik moest eigenlijk een belletje
naar huis plegen, maar dankzij een flinke bug in mijn telefoon had ik zowel geen
internet als geen service meer. Het belletje zou eigenlijk gaan over mijn vervoer
naar huis; ik had beloofd te laten weten hoe laat ik op het station zou zijn. Ondertussen
begon ik het warmer te krijgen. Telefoon aan en uit dan maar. Hielp niets. Mijn service
bleef zoeken naar een speld in een hooiberg en ondertussen tikte de tijd door.
Ik begon me zelfs al af te vragen of het raar zou zijn om aan iemand anders in de coupé
te vragen of ik even zijn of haar telefoon zou mogen lenen voor een berichtje of
belletje. Maar liefst 20 minuten (kun je het je voorstellen? 20 minuten van een mensen-
leven) ben ik bezig geweest om de service en het internet weer terug te krijgen op mijn
telefoon. Gelukkig was ik nog net op tijd, maar wat heb ik zitten zweten zeg!

Maar ook als ik bezig ben voor school kan ik er wat van. Demonstratief heb ik de
laatste dagen als ik aan mijn studie werkte geprobeerd mijn telefoon in een bakje te
leggen en er een schriftje als deksel op te leggen zodat ik minder de neiging zou
 krijgen erop te kijken. Je kunt het al raden, obsessief als ik ben word ik toch iedere
keer als een magneet getrokken naar mijn telefoon. Constant wordt mijn telefoon
handmatig (ik heb hem dan wel weer op de 'Niet Storen'-functie staan) opgelicht
om te kijken of ik nog een Whatsappje of like heb op mijn nieuwste Instagramfoto.

Af en toe vind ik het bijna beangstigend hoeveel een telefoon - en dan vooral een
smartphone - deel kan uitmaken van mijn dagelijkse leven. En dan heb ik het niet
alleen in mijn eigen leven hoor, ik weet dat velen van jullie er zich wel in kunnen
herkennen. Hoe vaak komt het nog voor dat vreemden in bijvoorbeeld het openbaar
vervoer een gesprek aangaan zonder dat er aandacht wordt geschonken aan die
slimme vorm van technologie? En hoe vaak bevindt jij je op een feestje of tijdens
het uitgaan in een omgeving waarbij iedereen volledige aandacht aan elkaar schenkt?
Denk daar maar eens over na..

En natuurlijk, het hoort nu eenmaal bij de tegenwoordige maatschappij. Maar toch;
het idee dat kleine apparaatjes zo langzamerhand ons (sociale) leven aan het overnemen
zijn, is absoluut geen fijne gedachte. En voor mij is het ook ontzettend onwerkelijk
om door het leven te moeten gaan zonder de verschillende mogelijkheden van
communicatie die mijn geliefde iPhone te bieden heeft. Een simpele afspraak is binnen
een mum van tijd gemaakt en zelfs aan je vriendinnen laten zien wat je aandoet voor
die date vanavond is al gedeeld zonder dat je elkaar in real-life ziet. Dat is natuurlijk
oud nieuws, maar het feit dat de eerst zo nieuwe technologie nu wordt gezien als
een doodnormale gewoonte is wel iets om je van bewust te zijn.

Met dit artikel wil ik niemand van jullie zich schuldig laten voelen, maar wil ik alleen
maar mijn eigen verwonderingen delen op het gebied van hoe ik zelf met mijn
telefoon omga. Ik zou dolgraag minder de drang willen hebben om binnen een paar
minuten op een berichtje te reageren en ik zou ook heel graag eens een paar uur mijn
telefoon met rust kunnen laten.

Naar aanleiding van mijn persoonlijke ervaringen op het gebied van de obsessie met 'online
zijn' wil ik binnenkort dus een keer gaan proberen een hele dag zonder telefoon door
te brengen. Even helemaal onbereikbaar zijn. Of ik de Facebook-chat via mijn laptop
ook uitschakel? Daar moet ik nog even over nadenken. Ik begin stiekem al een beetje
te zweten als ik me voorstel hoe een dagje 'offline' zou voelen. Want geef zelf toe, het
voelt toch wel een beetje alsof je dan even compleet van de wereld bent..

Related posts

24 reacties

  1. Mooi artikel! Ik sluit me hier volledig bij aan, voor mij binnenkort een dagje offline!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahah! Heel herkenbaar! Soms is het zo erg, dat ik bijna continue op mn mobiel zit te staren totdat ik eindelijk dat berichtje heb gekregen..het ergste is, is dat je op dat moment de hele sociale wereld om je heen even vergeet. Terwijl dat dat eigenlijk tien keer zo belangrijk zou moeten zijn. De wereld, mijn wereld, is echt heel erg veranderd door de kost van internet en de iphone.. liefs

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De hele tijd naar een scherm staren is inderdaad een vreselijke gedachte. Het feit dat het de werkelijke wereld zo heeft overgenomen vind ik echt heel naar. En zoals je zegt, de echte sociale wereld hoort gewoon zoveel belangrijker te zijn!

      Verwijderen
  3. Wat een ontzettend goed artikel! Én, zo herkenbaar. Afgelopen jaar was ik in Cuba op vakantie. Daar hebben ze (vrijwel) geen internet en dus ook geen Wifi. Drie weken zonder telefoon...De eerste paar dagen was het afkicken, maar daarna was het heel relaxt. Geen gepiep en geluidjes om me heen. Bij terugkomst, zette ik meteen de telefoon aan. Binnen enkele uren had ik weer behoorlijk wat berichten verstuurd, internet bekeken, etc. Goh, het is toch stiekem wel verslavend als je de mogelijkheid hebt. Ik ben benieuwd of het je gaat lukken om één dag zonder telefoon door te komen. Succes!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Op vakantie maak je inderdaad pas echt mee hoe het is om offline te zijn! En dan kom je tot de ontdekking hoe lekker het eigenlijk is. Gek eigenlijk hé dat je toch weer die trigger krijgt om op je telefoon te kijken als je eenmaal terugbent? Ik hoop dat het inderdaad gaat lukken! Dankjewel <3

      Verwijderen
  4. Goed artikel en heel erg herkenbaar, soms denk ik ook WTF ik heb net 2 min geleden op me telefoon gekeken en nu doe ik het weer! Toen mijn internet het niet meer deed op me telefoon werd ik helemaal gek :P

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Herkenbaar! Echt heel bizar, ik heb het zelf ook. Alsof je gewoon zit te wachten tot je een berichtje krijgt. Het is best een enge gedachte hoe afhankelijk men tegenwoordig is van internet of simpele apps.

      Verwijderen
  5. Heel leuk geschreven en wat een goed artikel! Ik vind dat je echt gelijk hebt. Het is leuk hoor, zo'n mobiele telefoon die alles kan en je altijd bij je hebt, maar ik denk wel dat de sociale contacten die we in real life hebben er op achteruit gaan. Een whatsappje is ook genoeg toch? Ik vind van niet, maar ik merk dat ik het zelf ook doe, en dat is ontzettend jammer.. xx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Echte sociale contacten zijn ook zoveel waardevoller! Ik vind dat als je eenmaal iets afspreekt je volledige aandacht voor elkaar moet hebben. De wereld is nu eenmaal zowat overgenomen door alle mogelijkheden die online media te bieden hebben en dat is inderdaad heel jammer...

      Verwijderen
  6. Helemaal mee eens, ik heb hier ook eens over geschreven. Dat je er over nadenkt is sowieso al goed, dan kun je ervoor zorgen dat het minder een deel van je dagelijks leven uit maakt. Ik kijk nu zelf veel minder op m'n mobiel, alleen als het nodig is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik wil me ook inderdaad meer bewust worden van mijn eigen telefoongebruik, en ik schrok er gewoon zelfs een beetje van! Knap van je dat je alleen kijkt als het nodig is, ik ga dat hopelijk ook stapje voor stapje voor elkaar krijgen!

      Verwijderen
  7. Mooi en herkenbaar artikel! Als ik niet op pas grijp ik ook veel te veel naar mijn smartphone. Gelukkig weet ik me nog vaak in te houden :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Merkte ik laatst toen ik mijn gsm thuis vergeten was. Ik moest vragen aan iedereen hoe laat het was en als ik over iets aan het vertellen was 'wacht ik zal het even opzoeken en laten zien' ah nee, wacht... Het is niet zo simpel en dat klinkt erg stom, mensen zijn inderdaad verslaafd aan online zijn. Natuurlijk ga ik het zelf niet ontkennen, maar ik wou dat ik het tegengestelde kon zeggen. Leuk artikel!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha ja zo herkenbaar inderdaad! Het lijkt wel alsof het dan een stukje van jezelf is geworden, dat je zonder telefoon niet compleet bent. Dankjewel!

      Verwijderen
  9. Ik ben het hier helemaal mee eens. Raar dat alles zo gewoontjes is geworden eigenlijk. liefs x

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heel goed geschreven! Het is ook eigenlijk belachelijk hoeveel we bezig zijn met online zijn, maar op dit moment zit ik bij een hoorcollege en ben ik blogs aan het lezen. Dat bewijst maar weer hoe hard ik zelf mee doe haha!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik heb mijn telefoon ook 24/7 aan mijn zijde, maar heb mezelf afgeleerd obsessief te zijn. Zo check ik bijvoorbeeld nog maar 1 tot maximaal 3 keer per dag twitter op mijn telefoon, in plaats van om het half uur.
    Een hele dag offline zijn lijkt me toch weer heel wat anders - geen telefoon, dat kan ik wel. Maar online zijn houdt ook in bloggen bijvoorbeeld, of iets opzoeken op google wat ik ook zeer regelmatig doe...
    Nouja, t is ook wat, die technologie! Haha

    XO MK.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Fijn artikel! Ik ben ook eens in de zoveel tijd lekker offline :)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mooi artikel! Ik zelf zet regelmatig mijn telefoon uit, heerlijk vind ik dat ;) of gewoon mijn telefoon thuis laten als ik bij vrienden op bezoek ga

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Leuk artikel! Ik snap het helemaal... De gedachte dat ik mijn gsm een volle dag niet kan checken is verschrikkelijk. Ik weet hoe obsessief dat klinkt maar ik denk dat velen deze drang hebben. Voor mij is het vooral dat "onbereikbaar zijn", stel dat mijn gsm het begeeft in een soort van noodsituatie... DAT zou hel voor mij zijn :D Twitter kan ik gerust een dag laten, maar Instagram en Facebook zijn mijn zwaktes! X

    BeantwoordenVerwijderen